[OS] A PRESENT

 

เตนล์หันตัวไปนั่งคร่อมคนรัก แล้วผลักอีกคนนอนราบไปกับเบาะที่กำลังเลื่อนลงไป ทำไมเตนล์จะไม่รู้ล่ะว่ามันทรมานขนาดไหน แต่พอเห็นท่าทางคนใต้ร่างที่ดูน่าแกล้ง เตนล์ก็ก้มลงจูบเพราะความหมั่นเขี้ยวได้ ให้เตนล์ได้คุมเกมบ้างเถอะ จองอูสมควรโดนแกล้งบ้างได้แล้ว

 

เสียงครางอื้ออึงสลับกับตรงนั้นที่ดันบั้นท้ายเตนล์อยู่เนือง ๆ ทำให้รับรู้ว่าจองอูกำลังจะทนไม่ไหว ดังนั้นจึงผละจูบที่ตะกละตะกลามของอีกคน แล้วจุ๊บเบา ๆ ก่อนหนึ่งที ก่อนที่จะย้ายตัวเองลงไปนั่งที่ใต้พวงมาลัยเมื่อมีที่วางมากพอ

 

จองอูมองคนตัวเล็กถดตัวลงไป ในขณะที่ตนเองปลดเข็มขัดออกอย่างรู้งาน เตนล์ที่ได้ที่นั่งที่พอดีแล้วก็ช่วยคนด้านบนปลดกางเกงลง จับเข้ากับส่วนนั้นทันทีจนเล่นเอาจองอูสะดุ้งเบา ๆ

 

ค่อย ๆ รูดขึ้นลงอย่างช้า ๆ ซึ่งแน่นอนว่าไม่ทันใจคนที่กำลังร้อนอย่างจองอูสักนิด เอ่ยปากบอกคนรักให้เร่งมืออีกนิด พลางยกสะโพกตนเองให้เข้ากับจังหวะที่อีกคนกำลังทำให้กับเขา จองอูอยากจะเคลียร์ที่ตรงนี้ให้เสร็จ ๆ ก่อนที่จะรีบ ๆ ไปต่อกันบนห้อง แต่เตนล์ก็ทำให้เขาแปลกใจอีกครั้งเมื่ออีกคนก้มลงครอบปากลงกับส่วนนั้นของตน

 

 

“อ่า…เตนล์ครับ” ครางออกมาอย่างเอาแต่ใจ พลางกดหัวคนตัวเล็กลงจามที่ตนต้องการ วันนี้เตนล์ดูจะใจดีกว่าเดิมมาก เพราะปกติไม่ค่อยยอมจะใช้ปากกับส่วนนั้นของเขาเท่าไหร่ สายตาที่ช้อนขึ้นมามองยิ่งทำให้จองอูขยับสะโพกเร็วขึ้นไปอีก เตนล์ก็ตอบรับเขาอย่างดี

 

จนเขาใกล้จะเสร็จนั่นแหละ คนตัวเล็กถึงถอยออกไปใช้ปากสลับกับมือ ริมฝีปากของคนตัวเล็กที่ละเลียดชิมส่วนนั้นราวกับกำลังทานขนมที่ถูกใจ ไหนจะมือที่บีบนวดอย่างถูกใจ ทำให้จองอูปลดปล่อยในที่สุด

 

ใบหน้าคนตัวเล็กที่เปรอะเปื้อนคราบน้ำสีขาวขุ่น กำลังทำให้จองอูกลับมามีอารมณ์อีกครั้ง ยิ่งพอเตนล์ปาดคราบบนหน้าแล้วเอาเข้าปากอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน ทำให้จองอูลองเสี่ยงที่จะขอในสิ่งที่ดูน่าจะเป็นไปไม่ได้ดูบ้าง

 

 

 

“บนรถได้ไหมเตนล์?” กล่าวกับคนรักอย่างเอาแต่ใจ ถ้าเตนล์ยังยืนยันว่าจะขึ้นไปต่อบนห้อง จองอูก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่เอาจริง ๆ นะ บนรถนี่ก็ได้อีกอารมณ์นึงเลย ยิ่งพอแคบ ๆ ก็ได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น ไม่รู้ว่าคิดไปเองรึเปล่าที่มองว่าเตนล์เอาแต่ใจตอนอยู่บนรถ ซึ่งแตกต่างจากตอนที่อยู่บนเตียงที่คนตัวเล็กโอนอ่อนตามเขาเสียหมด

 

“มีถุงยางไหมล่ะ ถ้าไม่มีก็ขึ้นห้องเถอะ” ไม่ใช่ว่าเตนล์ไม่อยากช่วย แต่เขาก็อยากเพลย์เซฟกับการมีอะไรกันทุกครั้งเช่นกัน แม้ว่าตอนนี้ไฟในตัวเตนล์จะถูกจุดแล้วก็เถอะ แต่ถ้าไม่มีเครื่องป้องกัน การขึ้นไปบนห้องก็ไม่ได้แย่เท่าไหร่

 

 

จองอูเผลอขมวดคิ้วไปชั่วขณะ ก่อนจะเบี่ยงตัวไปเปิดลิ้นชักใต้คอนโซลรถเพื่อดูว่าตนเอาถุงยางที่ซื้อมาวันก่อนขึ้นไปเก็บรึยัง และดูเหมือนวันนี้โชคจะเข้าข้าง เพราะเขาดันลืมเอาไปเก็บ หยิบกล่องถุงยางมาให้คนตัวเล็กดู หลุดยิ้มขำกันอยู่สองคน เสร็จแล้วจึงพุ่งเข้าจูบอย่างไม่กลัวเตนล์จะเจ็บ

 

จูบนี้ไม่รู้ว่าใครเป็นคนนำใครกันแน่ เพราะเหมือนตอนนี้เรากำลังแข่งกันอยู่ซะอย่างนั้น เมื่อเตนล์นำ ผมก็เป็นคนตาม พอคนตัวเล็กจะผละออก จองอูก็ดูดดึงไว้ให้กลับมาสู้ต่อเช่นเดิม สลับกันอยู่อย่างนั้น จนจองอูพอใจแล้วไล่ลงมาจูบตามลำคอของคนตรงหน้า พลางปลดเสื้อเชิ้ตสีดำของอีกคนออก กดจูบกับผิวที่เนียนละเอียดอย่างหวงแหน ก่อนจะเผลอดูดึงให้เกิดรอยช้ำบ้าง เมื่อเห็นว่ามันช่างดูไร้ที่ติจนเกินไป ร่องรอยบนตัวเตนล์เป็นเหมือนสิ่งที่บ่งบอกว่าคนตัวเล็กน่ะเป็นของจองอูแค่คนเดียวเท่านั้น และใช่ว่าจองอูจะทำเตนล์มีรอยคนเดียว เพราะเตนล์ก็ฝังรอยเล็บไว้กับแผ่นหลังของจองอูเหมือนกันเมื่อโดนกระตุ้นแรงเกินไป

 

 

ในตอนนี้จองอูไม่รู้เลยว่าเป็นเพราะยา หรือเป็นเรื่องธรรมชาติที่เขายังคงมีอารมณ์จนถึงตอนนี้ แต่แล้วจะสนใจไปทำไมเมื่อคนตรงหน้านั้นน่าสนใจมากกว่าเยอะ ยกยิ้มให้กับตัวเองก่อนจะผละออกมาถอดเสื้อยืดของตนออก เตนล์ถอดกางเกงออกอย่างรู้งาน แล้วหยิบถุงยางมาแกะอย่างเร่งรีบเมื่อจองอูดึงตนขึ้นไปนั่งคร่อมบนตัก

 

“อย่ารีบนักสิ…” เอ่ยบอกคนที่เอามือกุมสะโพกไม่ปล่อย พร้อมกับใส่เครื่องป้องกันลงไป ให้ตายเถอะ ขนาดใช้ปากแล้วอีกคนก็ยังไม่ได้ดูเหนื่อยเท่าไหร่ พรุ่งนี้เตรียมเป็นผู้ป่วยนอนติดเตียงได้เลยเตนล์เอ๊ย

 

 

กดสะโพกลงอย่างช้า ๆ แต่คงยังไม่ทันใจ คุณเขาเลยอัดเข้ามาเต็มแรง เล่นเอาเตนล์จุกไปหมด แต่จุกได้ไม่นานก็เปลี่ยนเป็นอารมณ์วาบหวามเข้ามาแทนที่ เสียงแป๊ะเบา ๆ เกิดจากการที่จองอูตีอีกคนเพราะหมั่นเขี้ยว ทำให้คนตัวเล็กต้องเร่งจังหวะเข้าไปอีก ไม่ใช่ว่าไม่เหนื่อย แต่มืออีกคนที่คอยกุมเอวเขาไว้ทำให้เขาต้องขยับตามอย่างเสียไม่ได้

 

 

 

“พร้อมกันนะเตนล์”

 

“อื้อ” คนใต้ร่างจับสะโพกคนตัวเล็กขยับตามใจตน ก่อนจะกระแทกอย่างสุดแรงเมื่อถึงจุด ๆ นั้น พร้อมกับที่เตนล์ปล่อยออกมาบนร่างของจองอู

 

 

เสียงหอบหายใจสอดประสานเพียงไม่นาน จองอูก็อุ้มอีกคนให้หลุดออกจากกันแล้วไปนั่งที่เบาะข้างคนขับก่อน ส่วนตนเองก็ก้มลงถอดกางเกงให้พ้นทาง หยิบถุงยางซองใหม่มาฉีกเปลี่ยน แล้วจึงก้าวไปที่เบาะด้านหลัง

 

 

“เตนล์มานอนตรงนี้ครับ” เตนล์ขยับไปนอนที่เบาะคนขับอย่างที่แฟนตนต้องการ จองอูไม่รอช้าจับอีกคนนอนคว่ำ แล้วพาดตัวลงไปบนเบาะ ให้ช่องทางของเตนล์หันมาทางเบาะหลัง แล้วจึงนำตัวเองก็เข้าไปอีกครั้งอย่างเอาแต่ใจ

 

“อืม…” เสียงครางอื้ออึงของเตนล์ดังอย่างสม่ำเสมอ เพราะท่านี้ทำให้เขาสัมผัสตัวตนของคนรักได้ลึกกว่าปกติ เล่นเอาเสียวไปซะหมด จองอูขยับเข้าออกแรงขึ้นจนทำให้เตนล์ต้องหาที่ยึดเหนี่ยวไว้ไม่ให้ตนไถลไปไกลนัก

 

 

“จะ…จองอู บะ…เบาหน่อย” พูดเรียกสติคนรัก แต่เหมือนจองอูจะไม่ฟังเขาซะแล้ว เพราะตอนนี้เจ้าตัวกดเอวเตนล์ลงกับเบาะ แล้วใส่ไม่ยั้งจนได้ยินเสียงเนื้อกระทบกันอย่างไม่หยุดพัก สุดท้ายก็ได้ยินเสียงครางต่ำในลำคอพร้อมกับแรงกระตุกเบา ๆ ในช่องทางที่ทำให้รู้ว่าจองอูได้เสร็จไปอีกรอบแล้ว

 

 

 

“ไปต่อบนห้องกันเถอะครับ” ก้มหอมแก้มเตนล์ที่นอนหน้าแดงอยู่ ดวงตาฉ่ำน้ำบวกกับการหอบนิด ๆ ทำเอาจองอูรีบอยกขึ้นไปบนห้องให้เสร็จ ๆ ไป รีบแต่งตัวให้ทั้งตัวเองและเตนล์ที่ดูจะเสียแรงไปมากให้ไม่ดูน่าเกลียดจนเกินไป จากนั้นจึงผละออกไปเปิดประตูแล้วพยุงเตนล์ขึ้นคอนโดไป

 

 

โชคดีที่ลุงยามไปเข้าห้องน้ำพอดี จึงไม่ต้องพบเจอใครระหว่างที่กำลังขึ้นไปบนคอนโด โอบเอวคนตัวเล็กพลางบีบเบา ๆ ด้วยความหมั่นเขี้ยวระหว่างที่รอให้ลิฟต์ไปจอดที่ชั้นของตน จนเตนล์ต้องหันมาแหวเบา ๆ ใส่เขา ท่าทางน่าเอ็นดูนี้ยิ่งทำให้เขาอยากฟัดคนตัวเล็กให้จมเตียงซะจริง

 

 

ก้าวยังไม่ทันพ้นประตูดี จองอูก็ผลักคนตัวเล็กเข้ากับผนังพร้อมกดจูบอย่างรุนแรงอีกครั้ง ในครั้งนี้เตนล์ยอมที่จะเป็นผู้ตามแล้วปล่อยให้คนรักเป็นคนนำในเกมนี้ จองอูปลดกางเกงตัวเองลง พร้อมกับของคนรัก แล้วกดตัวตนเข้าไปอีกครั้ง แรงเสียดสีจากกางเกงที่ใส่ทำให้ต้องยกขาเตนล์มาวางที่ต้นขาต้นข้างหนึ่งเพื่อลดแรงเสียดสีที่ว่านี้

 

เตนล์จับเข้าที่ไหล่ของจองอูเพื่อเป็นที่ยึดเหนี่ยวบทรักที่อีกคนกำลังเล่นอย่างเพลิดเพลิน เผลอซู๊ดปากบ้างเมื่อจองอูเข้ามาโดนจุดเสียวของตน จองอูเห็นดังนั้นก็ก้มลงซุกไซร้ลำคอของคนตัวเล็กอย่างไม่รอช้า จนเตนล์ต้องเปลี่ยนมากอดอีกคนให้แน่น เพราะความรู้สึกที่รุนแรงจากทั้งด้านบนและด้านล่าง

 

 

“ไปที่โซฟานะครับ” เตนล์พยักหน้ารับน้อย ๆ จองอูก็อุ้มอีกคนเข้าเอวทั้ง ๆ ที่ยังเชื่อมกันอยู่จนเตนล์หลุดกรี๊ดขึ้นมาเบา ๆ แรงตอดรัดที่มากขึ้นยิ่งทำให้จองอูเร่งฝีเท้าไปที่โซฟาโดยเร็วที่สุด

 

 

 

ตืด….ตืด…..

แรงสั่นสะเทือนเบา ๆ จากข้อความในโทรศัพท์จองอูไม่ได้อยู่ในความสนใจทั้งคู่อีกต่อไป หลังจากวางเตนล์ลงที่โซฟาก็ถอดกางเกงของคนตัวเล็กพร้อมกับโยนไปสักมุมนึงของห้อง ปล่อยเตนล์หอบหายใจพร้อมกับตัวตนของตัวเองไม่นาน จองอูก็นั่งลง แล้วจับขาอีกฝ่ายขึ้นมาพาดกับบ่า แล้วยกเตนล์ให้ลอยเหนือโซฟาแล้วเริ่มต้นบทรักอีกครั้ง ยิงยาวไปตลอดทั้งคืน….

 

.

.

.

มีต่อใน DEK-D